Bij de Waitrose in de rij bij de mandjeskassa staat een oudere heer voor me, met jampotglaasjes in zijn bril en een beige regenjas. Hij koopt een half brood, een krant en acht carameltoetjes-met-slagroom. Als de caissière hem een plastic tasje met de acht toetjes erin overhandigt, zet hij het geheel voorzichtig in zijn geruite boodschappenwagentje. Ik hoop maar dat hij al die toetjes samen met een langgeliefde gaat opeten.
Buiten is het bijna warm, want na een winter voelt 11 graden al echt als jassen-open-terrasjes-weer. Dat wordt bevestigd door de krokussen en sneeuwklokjes die vol in bloei staan en druk bezocht worden door bijen. Bath ruikt heerlijk fris, met dank aan de vele bomen, parken, plantsoentjes en groentjes in de stad. Het ziet er ook meteen zonnig uit, want het zachtgele Bath stone ziet er met de minste zonnestraal en het flauwste blauwe luchtje al uit als een soort weelderige Rivièra. Gepoetst koper op de deuren, geregeld een frisse bui voor het gras en je stad kan niet meer stuk.
zaterdag 12 februari 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten