everlasting

Ik sta in de tuin de rozemarijn bij te snoeien, als uit de kamer luid gezang van Elise komt. 'laaa-lalalalaaahaaa, la-lalalalahaaa...' en wat onverstaanbare lyrics daarbovenop. Maar wacht, die melodie: die ken ik. Ik graaf diep in mijn geheugen. Intussen zingt Gijs ook al mee. Jawel hoor: het is 'open up your eyes, then you realise, here I stand with my everlasting love' - maar ik hoor duidelijk Nederlandse woorden. Hm. Ze blijven je verrassen.

xs4no1

Ineens doet internet het een paar uur lang niet. Dat is raar. Dat laat je weer eens goed merken hoe vaak je het gebruikt. Hoezeer je leven verweven is met die breedbandverbinding. Nou is xs4all wel enorm plichtsgetrouw: we hebben weinig te klagen en als we dat wel hebben, is het vaak nog buiten hun schuld. En de schatten sturen je dan vervolgens een lieve brief met een waardebon te besteden aan een doel naar keuze. Jezelf (in de vorm van allerlei kadobonnen) of een goed doel. Omdat de Pinksterdagen ADSL-wise zo verbrokkeld waren. En ja, als je dat 'leed' allang weer vergeten was, mag het goede doel wel van die 20 euro profiteren natuurlijk.

ontstippeling

Gijs raakt weer langzaam ontstippeld. Hij gedraagt zich al weer twee dagen volstrekt normaal als een bijna-4-jarige, lijkt ook eigenlijk geen last te hebben van jeuk of extreme hoeveelheden pokken.
Als dit het was, zijn we er weer mooi vanaf. Zou Cruyff zeggen.

*pling*

En: natuurlijk sliepen ze niet uit.
Natuurlijk waren ze voor 7 uur wakker.
Die kinderen hebben namelijk een ingebakken systeempje dat vooral op vrije dagen in werking treedt - en des ochtends om half 7 zegt: 'PLING! - tijd om tv te kijken!'

opblijven

Vroeger lang geleden...

...vond ik 'opblijven tot je vanzelf in slaap viel' het mooiste wat er was. En of dat nou om half 9 of om 11 uur was, aan het wapenfeit dat je was opgebleven-tot-je-niet-meer-kon had je al voldoende. Gisteren was de eerste keer voor Gijs en Elise. Al tijdens Roemenië - Italië bekeken ze geïnteresseerd het spelletje op het scherm. Tijdens de voorbeschouwing becommentarieerde Elise als een mini-uitvoering-bondscoach alles wat besproken werd. Gijs had meer interesse in zijn houten meccano. Was nog wel bereid mee te brullen met 'Alllllle wellllpies hellllpennnnn!'
Beide konden niet wachten tot er eindelijk weer eens iemand een biertje uit het tapvaatje wilde. Gijs had binnen een halve minuut de werking van dit formidabele stuk consumententechniek doorgrond ('en dan moet je daar drukken en dan gaat het zo wieieieieieie-ieieieieie hierdoorheen...'), Elise kan zich meten met de barista-vaardigheden van haar broer. Bij de eerste goal van Kuyt werd natuurlijk volop meegejuicht. Daarna hielden ze het vooral vol op de verwachte hapjes-in-de-rust. Elise werkte nog even een indrukwekkend aantal gehaktballetjes naar binnen en in de 55e minuut was de wedstrijd voor beide dan toch echt over. Over de doelpunten die nog volgden, hoeven ze maandag op het schoolplein toch niet uitgebreid op te scheppen: heel-laat-opblijven-tot-je-niet-meer-kunt is genoeg.

Buh-ob

Elise en Gijs zitten aan de kleine groene tafel. Er wordt -voor de verandering- eensgezind gespeeld.

E: wat moet ik schrijven?
G: letters!
E: maar wat met de letters?
G: kippen. en haaien.
E: moet ik 'Bob de Bouwer' schrijven?
G: ja!
E: ... (druk schrijvend)
G: Bobdebouwer begint met M
E: nee, met de B toch?
G: ...uhhh... BBBB. Bbbbbobbbbb. de Buh.
Buhhhhh-oooobbbb duhhh Bouwerrrrrrr!

gestippeld

Ik weet heel zeker dat Gijs er nog egaal uitzag toen ik hem zondagavond welterusten zei. Gisterenavond lag er een wakker en zeer gestippeld jongetje in bed. Hij begroette mij met de mededeling 'Ik ben wakker mama - en ik heb de waterpokken!'. En dat was dan dat. Het verklaart zijn onrustige gedrag van dit weekend, en behoudens wat verhoging lijkt hij verder niet al te ziek te zijn. Inmiddels staat hij tevreden te bouwen aan zijn houten meccano. Gestippeld en al.

et hop!

Zo snel gaat dat, in de Fokkertjes van VLM. 's Ochtends om half negen het kantoor van je klant in Londen binnenlopen, 's avonds om 6 uur weer aansluiten in de file op de A4 bij Hoofddorp. Voor dat ene interview moest ik wel op een goddeloos tijdstip mijn bed uit, maar ik werd niet eens wakker van de wekker. Al voordat die om 3.15 af ging, hoorde ik Gijs rondscharrelen, het licht aan knippen en naar de badkamer schuiven. Toen ik daar binnen liep, stond hij glaasjes water te tanken. Hij kon weer naar bed, ik naar een totaal fileloze A2.

In Londen was het nog warmer dan in Nederland, zeker als je met wat extra hardware rondloopt. Heel veel tijd hadden we niet, net na drieën was de retourvlucht alweer, en ondanks online inchecken is het toch raadzaam om veel tijd te nemen op de luchthaven. Dat bleek maar weer toen bij de handbagege controle zoveel snoeren en stekkers te zien waren in mijn tas, dat álles eruit moest, en alle apparatuur aangezet. Uiteindelijk vertrokken we van het mini-taludje van Londen City, waar de kleine kistjes op enkele tientallen meters afstand van je landen en opstijgen, zonder enige vertraging.

keicool

Ai. Nu komt het ook al it Gijs' mond: '...babbeldebabbel...ja papa dat is keicool, echt vét hoor.... bladiebla'.

feestnummers

Vandaag was het weer zover: samen naar de echte enige K3!. Elise wist zowaar nog een heleboel van het vorige concert, twee jaar geleden, toen ze net zo oud was als Gijs nu. Dit keer hoefden we niet ver weg. Het IJssportcentrum is 3 dagen lang, 8 voorstellingen lang, afgeladen vol met papa's, mama's, opa's en oma's omringd door stuiterende 1-8 jarigen. De verhouding meisjes-jongens is zo'n beetje 6:1, maar dat boeide Gijs geen ene moer (als het hem al opviel). Het leeftijdszwaartepunt lag zo rond de 5 en alles droeg staartjes, rokjes, frutselshirtjes en roesjesjurkjes. Voor een evenement van deze omvang moest letterlijk een dozijn parkeerwachten in oranje hesjes komen opdraven.
En dan de show zelf. Een flinterdun verhaaltje, veel gehuppel en gespring van het sjowballet, gouwe-ouwen. K3 die majestueus en magistraal hun ding doen, even opgewekt en fris als altijd. Een videowall die hier en daar een écht leuk effectje gaf, zoals de percussie-olievaten waar de dansers op speelden (en die er in werkelijkheid helemaal niet waren) of de metershoge discobal. Geen pyro dit keer, wel een fuchsiaroze taart-van-een-decor, met overvloedig veel lampjes, glitters en kleurige strikken en linten.
Ik zat net twee rijen boven de rechtse vaste camera, en helemaal aan de buitenrand, dus ik had een prachtig zicht op wat deze pro met zijn gigantische Fujinon op de schermen liet zien. Ook ik heb me dus prima vermaakt. Maar toch ook en vooral om de kinderen die zo ontzettend genoten hebben.

dat roze diertje

Ik doe mijn nieuwe donkerrode sneakers aan. Gijs komt voorbij lopen en merkt casually op 'Heej mama, wat een mooie schoenen heb jij. Net als die mevrouw met dat roze diertje!' en laat mij in verbijstering achter. Mevrouw? Roze diertje?

Beneden gekomen vraag ik aan Elise of zij weet wie 'die mevrouw met dat roze diertje' is. Ja hoor, dat weet Elise wel. Dat is een zekere 'Kim Possible' - en het diertje blijkt een hamster te zijn. En voor ik het weet, zingen beide kleuters in koor: KIM-POS-SI-BULLLL, KIM-POS-SI-BULLL!!

vies lijf

Elise heeft sinds het wiebeltandtijdperk is aangebroken ook grotekinderentandpasta. Dat is geen onverdeeld genoegen. Met enige moeite gebruikt ze dapper elke dag deze minder milde variant. De babytandpasta smaakt niet naar mint, deze hoogstens een beetje en het blauwwit gestreepte uiterlijk is een added value. Maar tussentijds veelvuldig uitspugen blijft een vereiste. Na elke keer spugen wil ze even haar mond afvegen, bij voorkeur aan mijn handdoek. Wel vraagt ze beleefd of ik dat niet erg vind, dat ze mijn handdoek daarvoor gebruikt. 'Welnee schat, dat geeft niks.' 'Maar mama... dan wordt jouw lijf toch vies van mijn tandpasta?'

fishcakes

Helemaal geslaagd zijn deze stickvisjes-voor-volwassenen:

Halve kilo aardappels gaar koken.
Enkele visfilets (afhankelijk van de grootte), bijv zalm, tilapia en kabeljauw, gaarstoven in water/citroensap/wijn.
Beide uit laten lekken en afkoelen.
In een kom citroen- of limoensap van minstens 1 citroen of 2 limoenen, geraspte schil, een flink stuk gemberwortel (fijngehakt), zout, chilipeper, geperste knoflook en veel koriander mengen.
Aardappels door de aardappelpers halen, vis fijnwrijven.
Doorelkaar mengen en er kleine platte schijven van vormen.
Schijven paneren met achtereenvolgens bloem, losgeklopt ei en paneermeel.

Minstens een uur laten rusten - dit is de belangrijkste stap!

Daarna frituren in een koekenpan met dikke bodem in een centimeter hete olie. Ook de volgende dag heel erg lekker...

altijd

Gijs komt - een uur na in-bed-legging - de trap af.
'Wat is er Gijs?'
'Ik wou nog een knuffel.'
Ik geef hem een knuffel en een kus.
'Heej,' zegt Gijs, 'jij gaf mij een kus. Waarom?'
'Omdat ik jou lief vind.'
'Jij vindt mij de hele dag lief he?'
'Ja Gijs, de hele dag.'
'En morgen weer he mama?'
'Ja Gijs, heel lief, elke dag.'

Tevreden klautert hij de trap weer op, terwijl ik hem nog iets hoor mompelen over 'elke dag de hele dag'.

Turron

Gisteren openden we het prachtige pakje Turrón. Eerst moest het gouden koordje open, waarvoor ik een lakzegel moest verbreken. Daarna had ik een mes nodig om het met koperen spijkertjes dichtgetimmerde kistje te openen. Toen een cellofaan met kantrandjes waaruit een vacuüm plastic kwam. En daarin zat, verpakt in een gouden folie, waardoor het net een staaf goud leek, de turrón. Bomvol met amandelen, een groot blok chocoladefondant.

simply

De consumentenbond heeft onderzoek gedaan naar ontbijtgranen. De uitkomst is niet bepaald verrassend. Alle in omloop zijnde Frutslies, Hacks, Lootsies en Prootsies zijn geen verantwoorde vervanger voor brood.

Nogal wiedes. Iedereen kan toch lezen op die pakken dat het suikerbommen van A tot Z zijn? Smacks, waar suiker het tweede ingrediënt op de lijst is, en glucosesiroop en honing resp. tweede en derde, bevat bijna de helft suiker. Da's dus gewoon snoep, en hartstikke lekker ook. Als snoep. Zelfs de tamelijk verantwoorde fibre flakes en fruit varianten zijn vermoedelijk relatief gezien nog vol van zout en ongewenste vetten. Maar om nou meteen het hele ontbijtgranensegment links te laten liggen, dat gaat ook weer wat ver. Neem nou de superieure Dorset cereals, tegenwoordig bij de AH XL verkrijgbaar. Gewoon uitstekende combinaties van granen, zaden, noten en fruit. Niet goedkoop, maar dan heb je ook wat, en met zo'n pak doe je tenminste even. De gebakken lucht met suikerlaagje van Kelloggs is zo op, deze organic superior gaat zowel in de kast als in de maag langer mee. Bovendien zitten er geen nodeloze hoeveelheden vet, zout en toegevoegde suikers in. Zelf noemen ze dat unadulterated breakfast pleasure, op hun goed ontworpen kringloopkartonverpakking... maar ach - daar kun je omheen lezen.

Zoals Het Hoort

Sinds lang weer eens een ochtend Zoals Het Hoort. Zoals Er Meer Zouden Moeten Zijn. Wakker om 8 uur, spontaan. De kinderen werden ook net wakker. Zagen er fris en fit en vrolijk uit, gingen uit zichzelf naar de wc, vroegen keurig of ze de tv aan mochten doen, dronken een glas water en aten een doosje rozijnen. Ik vertrok met een kop koffie en de kiloknaller-zware Volkskrant naar boven. Ik reken ditmaal op geen enkele onvolkomenheid als ik weer beneden kom. Geen poezen-ondergesmeerd-met-tandpasta. Geen volledige keukeninhoud op de salontafel. Geen Gijs balancerend op een rijdende bureaustoel die 'even wilde voelen' aan de messen van de (hoog opgehangen) staafmixer. Geen gifmengsels met toiletreinigers en handzeep. Ik ga er van uit dat ze beide nog braaf op de bank naar MegaMindy kijken zodra ik de trap af kom. Het helpt vast, om erop te vertrouwen.

in de auto

Woensdag. Berlijn - Utrecht - Eindhoven: 16.00 - 22.30 - 23.15
Donderdag. Amstelveen - Eindhoven: 15.00 - 18.30

File: afschaffen.

internationalisering

Een merkwaardig gevolg van internationalisering. Ik loop in Berlijn op de Kurfürstendamm en zie ineens in mijn perifere zicht ...Elise opdoemen?! De eerste verwarring moet even zakken voordat ik me realiseer dat dit kind een paar centimeter langer is dan Elise en alleen maar hetzelfde donkerblonde haar heeft en hetzelfde witte fleecejasje met bloemetjes. Vlak bij de Gedächtniskirche gebeurt hetzelfde nog eens: er rent een luid kwetterende kleuter voorbij, richting zijn vader. Hij draagt een geel shirt met een oranje leeuw erop gedrukt: Gijs' absolute favoriet van dit moment. Dit kereltje had mediterraan-donker haar, geen enkele schijn van kans op vergelijking met blonde Gijs dus. En toch, in die eerste fractie van een seconde, denk je: 'Huh!!? Wat doe jij hier?'
De enige overeenkomst tussen deze twee gebeurtenissen is de aanwezigheid van H&M kleding. De alomtegenwoordige, over heel Europa uitgesmeerde H&M. Zo gaat het met Ikea, MacDonalds en C&A. Internationalisering. Tjee.

kattewaad

Het was kwart over zeven toen ik even een kop koffie ging halen beneden. Op de overloop zag ik een witte klieder, en even verderop, op de trap, nog een. Tandpasta. De tube kindertandpasta in de badkamer was flink uitgeknepen. Beneden zaten beide kinderen stoïcijns voor de tv. Ik smoorde Samson en zijn gave Gert tijdelijk de mond met de mute-knop en vroeg met mijn beste Commisaris-Migrain-stem wat dit te betekenen had. Elise had er kennelijk niet zoveel mee van doen, maar Gijs had de witte vegen nog om zijn mond staan. Op de witte tafel lagen de mixer, een paar taartvormen en de föhn.
Ik vroeg Gijs hoevéél tandpasta hij precies op had, ik wist dat de tube niet meer vol was, maar twijfelde over een spoedwandeling richting huisartsenpost. Gijs claimde 'niet veel' te hebben gegeten. Ik vroeg waar de rest dan wel was. Het antwoord was simpel: 'In de haartjes van poes.'
Arme poes zat buiten onder de tuintafel, met inderdaad hier en daar vegen witte en blauwe tandpasta in zijn vacht. Boven in bad, waar de misdaad vermoedelijk had plaatsgevonden, lag nog een plasje witte pasta en wat vegen blauwe tegen de muur.
Poes simpelweg afnemen met een vochtig doekje blijkt iets te zijn dat in reclames en Amazing Discoveries altijd heel goed werkt, maar in werkelijkheid zinloos is. Gijs waagde nog de suggestie 'dat je het er heel makkelijk uitkreeg met deze:' (toont föhn aan publiek). Poes is dus ongewenst en geheel onvrijwillig onder de douche geweest - en níet geföhnd na afloop. Van de föhn is hij zo mogelijk nog banger dan van pepermuntgeur. Gijs zit intussen op zijn zitzak zijn zonden te overdenken (en daarbij luidkeels te zingen).
8 uur 's ochtends en de zondag kan beginnen. Tijd voor koffie.