Eind goed

Gijs vindt Alladin eng. Het begin, met een grot vol vuur in de vorm van een leeuwenkop maakt hem bang. Gijs kijkt dus geen Alladin meer. Elise daarentegen kijkt héél graag Alladin, vooral omdat hij nieuw is, maar ook omdat Gijs het niet wil natuurlijk. Maar nu, aan het eind, nu Alladin en de prinses elkaar gevonden hebben, roept ze: 'Gijs! Gijs! Het is nu niet meer eng! Kom gauw kijken!' Gijs komt aanrennen. 'Isse niet meer tijgeh meer?' 'Nee!'

En heel tevreden kijken ze de laatste mierzoete Disneyminuut. All is well that ends well.

niks

Vandaag doen we lekker niks. Er zijn nog een paar honderd miniklusjes variërend van iets opzoeken tot iets opruimen. Die kunnen precies tussen de dikke vette zaterdagkranten en de koffie door. Zo worden Nespresso-apparaten ontkalkt en oude kinderkleding gesorteerd. Zo worden rekeningen opgeborgen en wintervakantiegidsen gehaald. Zo worden ideetjes voor de inrichting van de voortuin gelanceerd en de auto door de wasstraat geduwd.

Ook de kinderen genieten mee van de niksdag. Lekker scharrelen is wel aan ze besteed.

slijmjurk

Gijs krijgt het potje Playdoh niet zelf open.

'Wilt jij mij helpe mamaaaaaaa?' vraagt hij met een langgerekt vraagteken.
Ik doe het potje open.
Gijs leunt intussen tegen mij aan en verzucht met een gelukzalige blik:
'Mama is lief want mama is héééél erg sterk!'

Ja, zo krijg je je zin wel.

knipperdeknip

Een renderpauze in een lange dag monteren. Video knippen is enorm motiverend, het is moeilijk en spannend en vooral heel erg leuk. Alweer 2 minuut 55 ge-edit vandaag. Ben benieuwd waar ik op uit kom.

rijkdom

trein

kedéng-kedéng!

snoeien

Ehm, wát wilde ik ook al weer gaan snoeien?

Ambrosia, wat vloeit mij aan?

Ik weet zeker dat ik ze heb zien staan, de ambrosia's. Langs de Dommel, op het TU terrein. Hier ook al dus. De gedachte alleen al geeft nog harder jeukende ogen. Maar goed dat die neusspray écht werkt.

konijn

Na uitbundige bestudering van het kruidenbed trok ik een worteltje uit de grond om te zien hoe het ermee stond. Een lichtoranje babyduimpje. Ik liet 'm aan Elise zien, die tevreden constateerde 'Een wórtel!'

Van de andere kant van de tafel kwam het verlossende commentaar van Gijs er direct achteraan. 'Is voor 'en konijn, mama!'

wieuw-wieuw

Net voordat ik de deur uitging vanochtend, vertrouwde Elise me toe dat ze vandaag 'dat van wieuw-wieuw' gingen doen op school. 'Wieuw-wieuw'?

Een ontruimingsoefening dus. Ze stond enthousiast te stuiteren. Die is er klaar voor.

noise reduction

Mijn nieuwe ear buds zijn hun gewicht in goud waard. In hoeverre het gouden 3 mm plugje daaraan bijdraagt, weet ik niet. Maar het is een stuk aangenamer luisteren zonder gerammel van wissels en rails en zonder woest geblader van medereizigers in hun Spitsen en Metroos.

Amerika

De Van Lanschot toren naast het station van Den Bosch zou met een beetje goede wil zo door kunnen gaan voor een gebouw in een gemiddelde Amerikaanse downtown area. Zeker vandaag, nu hij door de zon beschenen wordt, met een strakblauwe lucht erachter. Ik denk de onderzijde weg, en stel me voor dat die bovenste helft niet de helft is maar... pakweg een vijfde van het hele gebouw. Voilá, instant Amerika ligt gewoon om de hoek.

bufala

Soms moet er iets óp. Vandaag ligt er een bolletje mozzarella di bufala in de koelkast met de datum van... vandaag. Ik had meer zin in tonijn van de grill met sesam(olie) en sojasaus, maar daar had ik die kaas nog nergens ingepast. Het wordt toch vis, tilapia met kappertjes, tomaat en de bewuste mozzarella uit de oven, en haricots met citroen. Met een broodje en een glas wit zal dat toch best te doen zijn. Die tonijn moet even wachten tot vrijdag.

grapje

Gijs is erg in zijn element de laatste tijd als het gaat om grapjes maken. Hij beaamt het zelf ook volmondig, liefst direct al. Als hij z'n schoenen 'banaan' aantrekt (dus omgewisseld) roept hij 'haaaa-haaa, ich heeft een BANAAN grapje temaacht!' en zo hebben we ook het 'poepgrapje' (jawel, nú al), dat meermalen per dag uit de kast komt. En elke keer rolt-ie weer van de bank alsof-ie hem zelf voor het eerst hoort. Heerlijk.

bijna 3

Ik geniet zo ontzettend van Gijs momenteel. Met hem een hele dag alleen op dinsdag is echt een genoegen. Deze fase heb ik met Elise minder actief 'beleefd' denk ik omdat Gijs toen nog een baby was. Maar met hem ben ik dinsdags lekker op pad en hij geniet zo ervan, en ik weer van hem. Hij kwebbelt aan één stuk door, hij lult je werkelijk helemaal de oren van je kop en als-ie niet praat, zingt-ie. Zo schattig. Er komen de meest spannende woorden en zinnen uit, hij kan ook steeds beter praten, maar nog altijd met de komische 'K' die soms een t en soms een g wordt. En dan komt er weer zo'n minimannetje door de kamer aanrennen: 'Ich gaat nog even één haptje van mijn boterham eten', hij gaat graag fietsen, graag met de auto, graag naar de winkel, graag naar de markt, graag op pad en is evengraag thuis uren aan het spelen met zijn wagenpark. En nu is-ie MOE, zijn grote zus speelt met een vriendinnetje en Gijs hangt wat en valt bijna om. De schat.

snoepjes

Met Gijs naar de markt geweest. De eerste de beste kraam moest bezocht worden want Gijs zag 'trasantjes'. Hij wist zomaar een croissant kado te krijgen van de dame achter de kraam. Daarna de groente- en fruitsector leeggekocht. Nieuwe oogst appels. Pompoenen zijn er ook weer. Heerlijk. En dan nog wat zomerfruit. Een doosje frambozen dan maar... en die zijn nu alweer bijna op. Net snoepjes. Gijs krijgt een mandarijn kado. Op naar de notenkraam. Amandelschaafsel voor in de pompoensoep. Vliespinda's - een van mijn favorieten. En toen maar gauw weer op pad voordat we nog meer zouden kopen.

prich!

Bloed is weer geprikt. Ben benieuwd wat het aan extra informatie oplevert. De nieuwe spray begint langzaam te werken, ik heb sinds gisterenavond geen verstopte neus meer. Goeie hoop dus. t Is wel ff een ander beestje dan een gewone doorsnee ontstopper, dit is een serieuze corticosteroïde. Spontaan een rothoestje erbij ontwikkeld, waar dat weer vandaan komt - geen idee.

plaatjes (2)

Van alle mogelijke gebeurtenissen in je leven houd je bepaalde plaatjes heel scherp voor ogen. Soms zijn dat niet eens de meest cruciale momenten of de meest logische afspiegelingen van de gebeurtenis. Het is me vaak een raadsel waarom juist dát beeld het meeste blijft, waarom sommige momenten in je geheugen vastgeprikt worden, en waarom je nou precies dát standpunt inneemt. Als ik zo eens een paar gebeurtenissen van de afgelopen jaren in gedachten naloop, horen bij elk ervan altijd een paar sterk aanwezige beelden. Hoe komt dat? Heb je beperkte plaats en wordt er gefilterd? Maar waarom dan juist díe plaatjes?

sprookje

De trein rijdt langs een meer. Doet-ie elke dag.
Het meer is zwart, erboven hangt een dunne nevel. De bomen om het meer heen worden goud verlicht door de lage ochtendzon. Boven de bomen een dunne streep lichtblauw en daar weer boven een zware, donkergrijze wolkenlucht.
't Is allemaal even fraai vanuit de trein. Ook het scheepvaartverkeer op de Waal, komend vanuit het Oosten. Grote boten, in donkere silhouetten met honderden uitsteeksels. Het water in beweging. De boten gaan traag, het water snel. Inmiddels is het licht geworden.

en toen ineens...

...deed alles het weer. Reukvermogen dus. Gelukkig net optijd voor het eten: wat een genot. We hadden R en J met hun kinderen over de vloer en we aten tortilla's met refried beans, rode puntpaprika, avocado, kaas, minimaïs, crème fraiche, verse koriander, komkommer, tomaat en ui. Daarbij hadden zij nog een hele zalm liggen die we zonder veel omhaal op de grillplaat hebben gekeild en dat maakte alles bijelkaar een heerlijke ontspannen zomerse buitenmaaltijd die zelfs door alle kinderen werd genoten. Ijsje toe voor de kleintjes en voor de groten koffie met spekkoek en zo werd het een compleet onverwacht (want pas om 4 uur vanmiddag bedacht) maar heerlijk feestje.